Ինչ վերաբերում է նոր համաշխարհային տնտեսական կարգի հաստատմանը, ապա Հայաստանը եւ Ռուսաստանը չպետք է կանգ առնեն փոխհամագործակցության ձեռք բերված մակարդակի վրա: Դա են պահանջում նաեւ ինտեգրման միտումներն Ադրբեջանի եւ Թուրքիայի միջեւ, ռազմական եի տնտեսական անվտանգության սպառնացող ընդհանուր սպառնալիքները տարածաշրջանում եւ հարեւան երկրների տնտեսական շահերի խորացումը: Այս մասին մարտի 19-ին «Հայ-ռուսական ռազմավարական միության արդիական խնդիրները ժամանակակակից սպառնալիքների եւ մարտահրավերների առջեւ» թեմայով քննարկման ժամանակ ասաց տնտեսագետ Թաթուլ Մանասերյանը:
Նրա խոսքով՝ վերջերս հայ-ռուսական հարաբերությունների զարգացման եւ ամրապնդման սցենարների բազմազանության մեջ ակտիվորեն քննարկվում է Ռուսաստանի եւ Հայաստանի միութենական պետություն ստեղծելու հեռանկարը: Ենթադրվում է, որ Միութենական պետության շրջանակներում Հայաստանը պետք է պահպանի իր ինքնիշխանությունը: «Ի տարբերություն 2018-2020 թվականների Ժամանակահատվածի, այսօր Հայաստանում գերակշռում են ռուսամետ տրամադրությունները:
Մյուս կողմից, հասարակությունը Ռուսաստանից ավելի մեծ ներգրավվածություն էր սպասում Ղարաբաղի համար պատերազմում: Ուստի Հայաստանի շատ քաղաքացիներ կարող են աջակցել Միութենական պետության ստեղծմանը, եթե գաղափարը ներկայացվի ոչ թե հասարակության շրջանում հակասական արձագանքներ առաջացնող քաղաքական ուժերի, այլ, օրինակ, երկրի փորձագիտական համայնքի կողմից: Ամեն դեպքում, պետք է ընդունել, որ նման նախաձեռնությունը շատ դժվար է իրականացնել, քանի որ Հայաստանը դեռ գտնվում է սուր ռազմաքաղաքական հակամարտության մեջ Ադրբեջանի հետ: Մյուս կողմից, սահմանի սահմանազատումը դեռ ավարտված չէ: Վերջապես, աշխարհաքաղաքական իրավիճակն ու աշխարհագրական դիրքը, մասնավորապես՝ երկրների միջեւ ընդհանուր սահմանի բացակայությունը, լրացուցիչ դժվարություններ են ստեղծում Ռուսաստանի հետ սերտ ինտեգրման ճանապարհին: Միեւնույն ժամանակ, պատերազմը հստակ ցույց տվեց, որ Երեւանը փաստացի Մոսկվայի հետ դաշինքին այլընտրանք չունի: Միայն Թուրքիան կարող է Ռուսաստանի այլընտրանք լինել»,- նշեց տնտեսագետը:
